در صحن: محمد رضا باهنر نایب بین آبدارچی‌های مجلس به سیگارهای فراوانی که می‌کشد مشهور است. او درمیانه جلسات همیشه سری به آبدارخانه می‌زند تا سیگاری روشن کند. البته اصراری هم برای پنهان کردن این عادت خود ندارد و در بین مصاحبه‌های اختصاصی با خبرنگاران نیز مرتبا سیگار می‌کشد. او نیز به مانند برخی دیگر از سیاست‌مداران ایرانی ورود به عرصه سیاست را مدیون برادر خویش است. محمدجواد باهنر نخست وزیر ایران که در حادثه اتفجار دفتر ریاست جمهوری کشته شد.
باهنر در مجلس دوم به مجلس راه یافت و حضور خود را در مجلس سوم نیز ادامه داد و در مجلس چهارم به فراکسیون اکثریت مجلس پیوست، اکثریتی مشهور به راست سنتی که باهنر را بعنوان منشی هیات رئیسه برگزید.
دفاع قاطع از استیضاح عطاء الله مهاجرانی و عبدالله نوری، وزرای ارشاد و کشور محمد خاتمی، رئیس جمهور سابق ایران، در مجلس پنجم، باهنر را بیش از پیش در فضای سیاسی و رسانه ای مطرح کرد.
درانتخابات مجلس ششم و همزمان با قدرت گرفتن اصلاح‌طلبان در این مجلس، باهنر به مجلس راه نیافت. او چند ماه بعد با پیشنهاد عبدالعلی زاده، وزیر مسکن خاتمی، عضو هیات مدیره شهرک واوان در اطراف تهران شد.
مجتبی ثمره هاشمی از مشاوران و یاران نزدیک احمدی نژاد، خواهر زاده باهنر بود. از سوی دیگر باهنر مدعی بود که برای اولین بار او از محمود احمدی نژاد به عنوان گزینه ریاست جمهوری نام برده است. او در مصاحبه‌ای با نشریه شهروند گفته بود که پس از تائید نشدن صلاحیت محمود احمدی نژاد برای شهرداری تهران توسط وزارت اطلاعات دولت خاتمی او پادرمیانی کرده و گفته است که احمدی نژاد کاندیدای ما برای انتخابات آینده ریاست جمهوری است.
دردولت دوم محمود احمدی نژاد، باهنر مخالف کابینه احمدی نژاد شد و پیش بینی کرد که ۸ نفر از اعضای کابینه رای نمی آورندپیش‌بینی باهنر با حکم شفاهی آیت الله علی خامنه ای، رهبر جمهوری اسلامی برای رای به کابینه احمدی نژاد منتفی شد.
باهنر خبر دستور رهبری برای رای به کابینه را افشا کرد. این اقدام باهنر و مواضع او درباره انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸ ازجمله خبر دیدار او با فائزه هاشمی سبب اعتراض برخی از اصولگرایان شد. باهنر در سال ۸۹ با رای فراکسیون اصولگرایان از مقام نایب رئیسی مجلس برای یک سال کنار گذاشته شد اما در سال‌های بعد دوباره به سمت خود بازگشت.
باهنر علاوه برحضور در مجلس ریاست جامعه اسلامی مهندسین را نیز عهده دار است. او پس از سال ۷۶ جایگزین حسن غفوری فرد، دبیر کل سابق این گروه شده است.
او از جمله کاندیداهای مطرح انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۲ بود اما در نهایت در انتخابات ثبت نام نکرد.
