درصحن-شوراها: رئیس هلال احمر ایران، بیشتر حوادث جاری در ایران را بحران های عادی شده خوانده و گفته: کشته شدن سالانه ۱۶ هزار نفر در حوادث رانندگی در همه جای دنیا یک بحران عظیم است ولی اینجا کاملا عادی شده است. دکتر امیر حسین ضیایی مدیریت بحران در ایران را هیاتی و نابسامان خوانده و گفته: در حادثه پلاسکو، نظامی بودن قالیباف به کار آمد چون تا قبل از ورود قالیباف همه چی به هم ریخته بود ولی وقتی او آمد دیگران از درجه نظامی اش حساب بردند و اوضاع سرو سامان گرفت.
ضیایی تصویب لایحه «طرح و برنامه ملی مدیریت بحران» را ضرورتی انکار ناپذیر خوانده و گفته باید به مدیریت بحران سیستماتیک و علمی نگاه کرد نه هیاتی و سنتی. او اضافه کرده: باید نگاه سیاسی‌زده خود را کنار بگذاریم و یکدیگر را متهم نکنیم. فرقی نمی‌کند چه کسی فرمانده میدان باشد. اساسا نگاه و ورود ما به مسایل مشکل دارد. ما همه چیز را سنتی و هیاتی و موردی نگاه می‌کنیم. اشکال اساسی همین موضوع است. باید این نگاه اصلاح، نظام‌مند و سیستماتیک شود.
برخلاف شهردار تهران که امکانات آتش نشانی در مهار بحران پلاسکو را کافی دانسته بود، ضیایی برخی از کمبودهای سیستم اطفای حریق که در بحرانی شدن حادثه پلاسکو موثر بوده، را برشمرده است. او گفته:
– سگ های ما زنده یاب بودند ما سگ جسد یاب نداشتیم.
– کلاه نیروهای امدادی باید به جی پی اس و دوربین مجهز باشد تا در حین حادثه گم نشوند و بتوان آنها را از بیرون دید ولی نیروهای ما جی پی اس نداشتند.
– اطفای حریق پلاسکو نیازمند هلی کوپتر آتش نشان بود که نداشتیم.
– شهرهای بزرگ، تجهیزات مدرن، امداد و نجات شهروندان را می طلبد ولی ما از این تجهیزات محروم هستیم.
– آوار برداری تجهیزات و نیروی انسانی آموزش دیده نیاز دارد ولی در این حوزه ضعف اساسی داریم.
– هماهنگی میان نیروها در مدیریت بحران وجود ندارد
