درصحن: اعلام نتایج تعیین صلاحیت کاندیداهای انتخابات پنجمین دوره مجلس خبرگان، پیش از هر چیز موید این نکته است که شورای نگهبان، نه در صدد بررسی صلاحیت نامزدان براساس قانون بوده، بلکه این شورا کوشیده است تا ترکیب مجلس آینده را با حداقل تغییرات احتمالی دست چین کند. برای ۸۸ کرسی مجلس خبرگان پنجم، ۱۶۱ کاندیدا اجازه ورود به رقابت های انتخاباتی را یافته اند، هرچند رقابت بسیار کمرنگ است و بیش از نیمی از تایید صلاحیت شدگان به مجلس خبرگان راه می یابند و در برخی حوزه ها هیچ رقابتی وجود ندارد.
انتخابات فرمایشی در ۸ استان کشور
نتایج تعیین صلاحیت ها نشان می دهد که شرکت یا عدم شرکت مردم در انتخابات مجلس خبرگان هیچ تاثیری در نتیجه انتخابات ندارد و شورای نگهبان به جای مردم کار انتخاب را انجام داده و لازم نیست کسی در انتخابات شرکت کند، چراکه در این استانها، که تنها یک کرسی در مجلس دارند یک کاندیدا هم بیشتر وجود ندارد. هرمزگان، سمنان، خراسان شمالی، بوشهر، آذربایجان غربی، اردبیل شش استانی هستند که از هم اکنون یعنی از یک ماه مانده به انتخابات نماینده خود را شناخته اند. با انتخاب اعضای شورای نگهبان به جای مردم، از هم اکنون باید این افراد را نمایندگان شورای نگهبان در خبرگان پنجم معرفی کرد: غلامعلی نعیم آبادی- هرمزگان، محمد شاهچراغی-سمنان، حبیب اله مهمان نواز-خراسان شمالی، بوشهر-هاشم حسینی بوشهری، آذربایجان غربی-عسگردیرباز، اردبیل-حسن عاملی
علاوه بر شش استان فوق که به طور صدرصد نمایندگان اش روشن شده، دو استان خوزستان و آذربایجان شرقی نیز وضعیتی تقریبا مشابه دارند، بطوریکه برای ۶ کرسی استان خوزستان در مجلس خبرگان ۷ کاندیدا و برای ۵ کرسی آذربایجان شرقی ۶ کاندیدا تایید صلاحیت شده اند تا انتخابات در این دو استان نیز اهمیت خود را کامل از دست بدهد. با انتخاب شورای نگهبان از میان این هفت نفر کاندیدای استان خوزستان، شش نفر وارد مجلس خبرگان می شوند: عباس کعبی، علی شفیعی، محسن حیدری آل کثیر، حسین احمدی شاهرودی، علی فلاحیان، ابوالحسن حسن زاده، محمد علی موسوی جزایری. همچنین از میان این شش کاندیدای آذربایجان شرقی، پنج نفر راهی مجلس خواهند شد: هاشم هاشم زاده هریسی، محسن مجتهد شبستری، محمد تقی پورمحمدی، محمد فیض سرابی، باقر باقری بناب و جواد حاجی زاده.
رقابت دو به یک در ۱۶ استان کشور
شورای نگهبان در راستای پروژه دست چین کردن نمایندگان مجلس خبرگان پنجم در شانزده استان کشور برای هر کرسی دو نفر یا کمتر را انتخاب کرده تا از نتیجه آرای مردم شوکه نشوند. این شانزده استان به این شرح است:
همدان، لرستان، گیلان، قزوین، سیستان و بلوچستان، فارس، کرمان، مازندران، کهکیلویه و بویراحمد، کرمانشاه، کردستان، خراسان رضوی، خراسان جنوبی، چهارمحال بختیاری، ایلام و گلستان.
رقابت حداقلی در ۷ استان کشور
تنها در هفت استان کشور یک رقابت حداقلی وجود دارد به این معنا که از همکنون نمی توان بطور قطع نتایج انتخابات را اعلام کرد. در این هفت حوزه برای هر کرسی بیش از دو کاندیدا وجود دارد و در برخی از آنها مثل تهران از هر دو جناح اصولگرا و اصلاح طلب کاندیداهایی در عرصه باقی است. براساس نتایج تعیین صلاحیت ها در تهران برای ۱۶ کرسی ۳۶ کاندیدا وجود دارد که به نظر جذاب ترین رقابت در این حوزه است جایی که صف اصلاح طلبان به رهبری هاشمی رفسنجانی، حسن روحانی، محمود علوی، محسن قمی و ابراهیم امینی در مقابل صف اصولگرایان به رهبری مصباح یزدی، محمد یزدی، احمد جنتی، باقری کنی و محمد رضا مدرسی یزدی قرار خواهند گرفت.
در استان مرکزی برای دو کرسی، ۵ نفر و برای ۱ کرسی استانهای یزد و زنجان ۳ نفر با هم رقابت خواهند کرد. در استان البرز برای دو کرسی ۶ نفر و در اصفهان برای ۵ کرسی ۱۶ نفر و در نهایت در قم برای یک کرسی ۴ نفر رقابت می کنند. که البته این رقابت بیشتر میان نیروهای تند رو و میانه روی اصولگراست. اصلاح طلبی در این استانها حضور ندارد.
نتیجه اینکه براساس نتایج تعیین صلاحیت ها اگر شورای نگهبان در فرصت تجدید نظر، تغییری در وضعیت کاندیداها بوجود نیاورد از هم اکنون می توان گفت که شورای نگهبان در پی تمدید مجلس چهارم خبرگان برای یک دوره دیگر بوده است، چراکه در حال حاضر نمایندگان فعلی این دوره از مجلس در انتخابات پیش رو یا بی رقیب هستند یا یک رقیب کم نام و نشان در کنار خود می بینند که به سادگی می توانند به پیروزی خود امیدوار باشند. لذا به نظر می رسد جز کرسی هایی که صاحبان آن فوت کرده اند یا از اعلام کاندیداتوری مجدد انصراف داده اند، بقیه کرسی ها کمترین تغییر را شاهد باشد. حسن نمازی جوانترین نماینده فعلی مجلس خبرگان، تنها نماینده رد صلاحیت شده مجلس فعلی است که باید جای خود را به کس دیگری بدهد. حال پرسش این است که اگر قرار است نمایندگان مجلس خبرگان را شورای نگهبان تعیین کند، هزینه میلیاردی برای برگزاری این انتخابات چه توجیهی دارد؟ فرق چنین مجلسی با مجلس فرمایشی که یک نفر نمایندگان آن را انتخاب می کند چیست؟