در صحن – شوراها – سارا میکائیلی: «سرعین» که با داشتن آبگرم های متعدد شهرتی برون مرزی دارد، با مشکلات پایه ای در زمینه مدیریت شهری رو به روست. این مشکلات می تواند با توجه جدی مسوولان حل شود و این شهر با جاذبه های گردشگری طبیعی و درمانی اش، علاوه بر گردشگران داخلی، توریست های بین المللی را جذب کند و بدین ترتیب نه تنها چرخ اقتصاد شهر سرعین خواهد چرخید، بلکه فرصت های شغلی فراوانی را برای استان اردبیل ایجاد خواهد کرد.
سرعین یکی از مهمترین مقصدهای مسافرت از سراسر کشور از میانه های بهار تا انتهای تابستان است. دلیل اصلی شهرت این شهر کوچک که در ۳۰ کیلومتری غرب اردبیل واقع شده، چشمه های متعدد آب گرم با خواص درمانی گوناگون است.
محمد صبوری، رییس شورای شهر سرعین در خصوص اهمیت توریستی این شهر با اشاره به ظرفیت ها و قابلیت های مناسب گردشگری می گوید: «سرعین سالانه حدود هشت میلیون مسافر دارد و یکی از ۱۴ شهر نمونه گردشگری ایران است.»
عاطفه ل. که در سرعین کارمند بانک است، می گوید: «سد معبر، ترافیک سنگین، و پیاده روهایی که جا برای نفس کشیدن ندارند، تصویر من و همشهریانم از تابستان سرعین است. نابسامانی طرح جمع آوری زباله ها نیز یکی دیگر از معضلات بزرگ سرعین است که با شروع فصل گرما بوی نامطبوع اش به این مشکل می افزاید.»
او معتقد است که بدون شک حضور مسافران و گردشگران موجب رونق اقتصادی و ایجاد اشتغال در شهر می شود، اما بدون داشتن برنامه ای منسجم نمی توان منتظر تغییرات بزرگ در ساختار شهری سرعین بود.
شهر توریستی سرعین زباله دانی شده
محل انتقال و دفن فعلی زباله ها از مشکلات اصلی سرعین است. به دلیل وجود سفرهای متعدد به سرعین و اطراف آن، میزان تولید زباله به نسبت جمعیت ساکن این شهر بسیار بالاست.
علی الف، از ساکنان روستای آلوارس که به دلیل داشتن پیست اسکی و تله کابین چند سالی است که جزو مناطق گردشگری استان اردبیل محسوب می شود، می گوید: «جاده سرعین به آلوارس که یک مسیر پرتردد برای گردشگران منطقه است، به زباله دانی تبدیل شده است. از همه بدتر آن که به دلیل بادگیر بودن منطقه این زباله ها تا حریم روستا نیز پخش می شوند که برای سلامت روستاییان خطری جدی به شمار می آید و همچنین محیط زیست این منطقه را به نابودی می کشاند.»
او می گوید: «چگونه می توان سالانه صدها هزار گردشگر را به این منطقه آورد در حالی که اطراف جاده ها و ورودی شهر سرعین پر از زباله و آشغال است؟ ما بارها از شورای شهر و شهرداری سرعین درخواست کرده ایم که به این موضوع رسیدگی کنند، اما علی رغم قول های مساعدی که داده اند، هنوز خبری از یک کار عملی و جدی نیست.»
رضا زنده دل، شهردار سرعین در این باره توضیح می دهد: «محل دفن کنونی زباله ها در بالا دست سرعین واقع شده و ما فکر می کنیم مشکلاتی را برای شهروندان و ساکنان آن منطقه به وجود آورده است.» او می افزاید: «مکان دیگری در پایین دست سرعین تدارک دیده شده و دریافت مجوزهای لازم برای تغییر مکان دفن زباله ها پی گیری می شود.»
شهاب ع. ، کارشناس امور شهری، با اشاره به معضل زباله در شهر سرعین می گوید: «متاسفانه بحث جمع آوری و دفن زباله یک مشکل فراگیر در سطح کشور است، اما در شهرهایی که به دلایل مختلف امکان جذب گردشگر بیشتری را دارند، این موضوع بیشتر به چشم می آید.»
او با اشاره به این که با الگوبرداری از یک شهر با ویژگی های سرعین در یکی از کشورهای توسعه یافته می توان به راهکارهای مناسبی رسید، ادامه می دهد: «باید یک عزم همه جانبه برای سامان دهی این امر وجود داشته باشد. یقینا در کنار کارها و پروژه هایی که برای حل این مشکل تعریف می شود باید جایگاه ویژه ای را نیز برای آموزش همگانی در نظر گرفت.»
تابستان ها سرعین به یک پارکینگ بزرگ تبدیل می شود
یکی دیگر از مشکلاتی که سرعین و ساکنانش با آن دست به گریبان هستند، معضل راه بندان های خیابان های شهر است. برای مثال، در عید فطر سال گذشته و تنها در بیست و چهار ساعت سی و هشت هزار خودرو وارد سرعین شد و این در حالی است که جمعیت این شهر کمتر از پنج هزار نفر است.
به نظر می رسد راهکار شورای شهر و شهرداری سرعین برای حل معضل ترافیک طرح «پیاده شهر» است. محمد صبوری، رییس شورای شهر سرعین، درباره این طرح توضیح می دهد: پیاده شهر سرعین در خیابان های اصلی اجرایی می شود تا امکان دسترسی راحت مردم را به معابر خیابان ها و کوچه ها بهتر کند.
حسین ط. کارشناس ارشد معماری و شهرسازی، معتقد است که طرح پیاده شهر ایده خوبی است، اما به تنهایی نمی تواند تمام مشکلات را برطرف سازد. او می گوید: «سرعین در فصل گردشگری عملا به یک پارکینگ بزرگ تبدیل می شود و طبیعتا ممنوع کردن ورود خودرو به بخش های مرکزی و پر تردد تنها به صورت مقطعی می تواند مرهمی بر این زخم باشد.»
این کارشناس می گوید: «در کنار اجرای طرح پیاده شهر، ایجاد جاذبه های دیگری مثل حمل و نقل با درشکه که با حیوانات و حتی دوچرخه حمل می شود، معمولا ایده آل گردشگران نیز هست و می تواند هم به جا به جایی توریست ها در شهر کمک کند و هم فرصت تفریح برای آنها بسازد. اگر طرح پیاده راه به تنهایی و بدون در نظر گرفتن سایر جوانب انجام شود، فقط ترافیک و راه بندان را از یک نقطه به نقطه دیگری منتقل می کند، ضمن این که مسافران خسته و آزرده خاطر می شوند و ممکن است در آینده مقصد سفرهای خود را تغییر دهند. شورای شهر باید بجنبد و سایر نهادهای مسوول را برای رفع مشکلات این شهر اقتصادی مهم بسیج کند. اگر شورا در این زمینه پرقدرت عمل کند، سرعین قابلیت تبدیل شدن به یک قطب گردشگری مهم در شمال غرب کشور را دارد.»
اما در این میان متولی اصلی حل مشکلات سرعین، یعنی شورای شهر، در این دوره پرتنش بود. این شورا که پنج عضو دارد، با از دست دادن دو عضو خود در آستانه انحلال قرار گرفته است. عاملی که بیش از هر چیز به تضعیف نقش مستقیم مردم در حل مشکلات شهرشان می انجامد.
در همین زمینه رییس شورای شهر سرعین می گوید: «در سفرهای مسوولان استان و استاندار اردبیل به سرعین اعضای شورای شهر به جلسات دعوت نمی شوند و به همین دلیل ما نمی توانیم مشکلات شهر را در سفرهای مسوولان استانی مطرح کنیم.»
حال باید دید مردم سرعین در انتخابات پیش رو چه خواهند کرد و شورای شهر آینده سرعین تا چه اندازه خواهد توانست با قدرت، انسجام، و به دور از حاشیه ها بر این مشکلات فائق آيد.
