در صحن – شوراها – حسن اورمالی (شهروند خبرنگار): انتخابات دوره پنجم شوراهای اسلامی شهر و روستا در حال نزدیک شدن است و هرچند جدی شدن فعالیتهای انتخاباتی با ایام نوروز همزمان شده، اما شور و حال آن در شهرهای مختلف شروع شده و چندان تحت تاثیر ایام سال نو نیست. انتخابات شوراها هر چند در ظاهر اهمیت انتخابات مجلس شورای اسلامی را ندارد، اما سطح رقابت در آن کمتر از انتخابات مجلس نیست. به نظر میرسد فعالان منطقهای، در پنجمین دوره از برگزاری این انتخابات به اهمیت آن بیش از پیش پی بردهاند. پیشبینی میشود در این دوره از انتخابات رقابت سختی را در ارومیه شاهد باشیم چرا که عده کثیری از فعالان سیاسی و مدنی این شهر، حتی زنان از ماهها پیش فعالیت خود را در عرصه انتخابات شوراها آغاز کردهاند و بیشتر و جدیتر از دورههای پیشین به آن توجه دارند. جریانهای مختلف سیاسی در ارومیه سخت مشغول رایزنی و شکلدهی به گروههای خود برای حضور در رقابتهای انتخاباتی هستند و به نظر میرسد تا اینجای کار شور و شوق انتخابات شوراها، برای این گروهها پررنگتر از انتخابات ریاست جمهوری است.
ضرورت خانهتکانی در شورای شهر
نارضایتی از مدیریت شهری مختص گروه سیاسی رقیب نیست، بلکه گروههای مختلف اجتماعی در این دوره توجه خاصی به موضوع انتخابات شوراها دارند. زنان، اقلیت های مذهبی و گروههای مدنی و سیاسی، جملگی داعیه حضور موثر در انتخابات شوراها دارند و این میتواند به تغییر کامل شکل شورا منجر شود.
مشاهدات از فعالیت جاری در شهر، بیم و امید همزمان را تداعی میکند. چرا که این تنوع و تکثر در عین حال که میتواند تاثیرات مثبتی در شهر بگذارد و موجب حضور و مشارکت همه گروهها در مدیریت شهر شود، در عین حال میتواند موجب چند دستگی و ایجاد فضای رقابت ناسالم گردد. اما آنچه مسلم است، احساس ضرورت خانهتکانی در شورای شهر ارومیه است که به نظر میرسد از همه سو در حال تدارک و برنامهریزی است.
نورالله الف. فعال مدنی، میگوید: ارومیه شهری با تنوع زبانی، قومی، و مذهبی است و خواه ناخواه این مساله بر انتخاب اعضای شورا تاثیرگذار است و نمیتوان این مسئله را نادیده گرفت. این موضوع در انتخابات مجلس نیز نمود داشت و بحثهای بیپایان و حاشیهسازی در شهر در گرفته بود. موضوع این جاست که گروهی عقیده دارند ارومیه شهری است که به طور تاریخی به ترکها تعلق داشته و مدیریتش باید در دست ترکها بماند. البته ترکیب جمعیتی ارومیه که بیش از ۸۵ درصد ترک، ۱۱ درصد کرد، دو درصد فارس و کمتر از یک درصد ارامنه هستند، نشان میدهد اکثریت مطلق با ترکهاست، اما این به معنی مدیریت صد در صد ترکها بر شهر نیست و سایر گروههای قومی و دینی نیز حق مشارکت در مدیریت شهر را دارند. به گفته او اکنون که از همه جریانات فکری تعداد زیادی داوطلب، آماده آمدن به میدان رقابت هستند، گروهی برنده است که ائتلافی منطقی ترتیب دهد و به نسبت جمعیت، از هر طیفی در این ائتلاف حضور داشته باشند.
این فعال مدنی در پاسخ به این سوال که آیا این رقابتها و قومگرایی شورای شهر را از وظیفهی اصلیاش که رسیدگی به مسائل شهری است دور نمیکند، میگوید: تجربه انتخابات مجلس شورای اسلامی نشان داد که متاسفانه جو شهر و به طور کلی این منطقه در آستانه انتخابات چنان قومزده میشود که مطالبات دیگر تحتالشعاع قرار میگیرد، از همین رو جریانهای مدنی باید به این موضوع فکر کنند و از هر گروهی افرادی را جذب کنند که واقعا آمادهی خدمت هستند. یعنی هم ترکیب جمعیتی را در نظر بگیرند، هم تخصص را، و هم به مسائل شهری، محیط زیستی، و اجتماعی توجه داشته باشند. ما به ایدهآلها فکر میکنیم، اما هیجانزدگی باعث میشود بعد از خوابیدن شور انتخابات همه چیز فراموش شود. وجود گروههای ناظر مدنی در این خصوص بسیار مهم است و این روزها به لطف گروههایی که در شبکههای مجازی تشکیل شده، میتوان امیدوار بود تا حدی کمبود سازمانهای مردمی به عنوان ناظر بر مدیران جبران بشود.
کاندیداهایی که شانس برنده شدن ندارند کنار بروند
علی ع. فعال رسانهای که ادمین یک گروه سیاسی فعال در تلگرام است، میگوید: در انتخابات باید کسانی حضور یابند که تجربه این کار را دارند. اگر یک نامزد خیلی هم شایسته باشد، تا وقتی از پشتیبانی یک گروه حرفهای برخوردار نباشد، شانس برنده شدن در این فضا را ندارد. پس بهتر است شعارهای روشنفکری را کنار بگذاریم و به یک برنامه عملی فکر کنیم. از تجربهی انتخاباتهای پیشین درس بگیریم، مشکلپسند نباشیم و سر حداقلهای مشترک توافق کنیم تا بتوانیم از انتخابات نتیجه بگیریم. بهتر است نامزدهایی که شانس برنده شدن ندارند، به نفع افرادی که شانس بیشتری دارند کنار بروند و به صورت تیمی کار کنند و چه پیش از انتخابات و چه پس از آن گروهی را که شانس بیشتری دارد، حمایت کنند.
این فعال رسانهای، در عین حال روند اتفاقات دو ماه آینده را در نتیجه انتخابات بسیار تاثیرگذار ارزیابی میکند و میگوید: تجربه نشان داده که گاهی خیلی چیزها به همان روزهای منتهی به انتخابات بستگی دارد و باید ببینیم چه پیش میآید؛ اما در عین حال اگر برنامه داشته باشیم و از حالا هم افکار عمومی را آماده کنیم و هم روی شعارها و برنامههایی که شامل دغدغههای مردم است تمرکز کنیم، احتمال پرشور بودن انتخابات بالا میرود و همچنین میتوان امیدوار بود، در این دوره، گروهی به شوراها راه یابند که واقعا برنامهریزی داشته باشند، نه این که عضویت در شورا را به عنوان یک شغل با حقوق و مزایای بالا ببینند که میتواند آینده خود و خانواده و فامیل و اطرافیانشان را تا سالیان سال بیمه کند. متاسفانه تاکنون چنین نگاهی به شورا بسیار زیاد بوده است.
علی ع. با بیان این که رقابت در نهایت بین اصولگرایان، اصلاحطلبان و هویتگرایان خواهد بود، توضیح میدهد: احتمال لیست چند صد نفری کاندیداهای شورا وجود دارد، اما پیشبینی میکنم در نهایت رقابت بین کمتر از ۴۰ نفر خواهد بود. بنابراین اگر ائتلافی بین اصلاحطلبان، زنان و هویتگرایان میانهرو با در نظر گرفتن ترکیب جمعیتی و جنسیتی وجود داشته باشد، شانس برنده شدن آن گروه بیشتر است، ضمن این که اگر بتوانیم در ارومیه چنین ائتلافی شکل بدهیم، این یک گام موفق، رو به جلو، تیمی و مشارکتی است.
او ابراز امیدواری کرد که در انتخابات پیش رو سیاسیکاری کنار گذاشته شود و عزمی راسخ برای پرداختن به دغدغههای مردم و ساختن شهر وجود داشته باشد.