در صحن-شوراها: ترویج‌گری یا ادوکیسی یک پکیج -یا «بسته»- است، به این معنی که یک سری عناصر در هماهنگی با یکدیگر محصولی را ارائه می‌دهند که به آن برنامه یا پکیج یا «بسته» ترویج‌گری گفته می‌شود. اگر هر کدام از این عناصر به درستی کار نکنند یا مجموعه آنها در هماهنگی با یکدیگر نباشند، محصول ترویج‌گری با مشکل مواجه خواهد شد و امکان موفقیت آن کاهش می‌یابد. به عنوان مثال اگر «پیام» در یک فعالیت ترویج‌گری به مخاطب درست ارائه نشود، محصول ترویج‌گری ناموفق خواهد بود. یا در کمپین های انتخاباتی که یکی از انواع ترویج‌گری هستند اگر یک کاندیدا نتواند اعتماد رای دهنده را جلب کند احتمال موفقیت کمپین او خیلی کم خواهد شد. عناصر یک فعالیت ترویج‌گری کدام هستند؟ راهنمای زیر، بیان مهمترین جنبه‌های ترویج‌گری و ارتباط‌شان با یکدیگر است.
سوژه اصلی – هدف
سوژه اصلی در یک فعالیت ترویج‌گری، مسئله‌ای است که دغدغه بخش‌های مشخصی از مخاطبان است. به عنوان مثال آلودگی هوا می‌تواند سوژه چنین فعالیتی در شهرهای بزرگ ایران باشد. این سوژه در عین حال مبنای هدف گذاری فعالیت ترویج‌گری می‌شود، به عنوان مثال کاهش آلودگی هوا در شهر تهران.
پیام
پیام در یک فعالیت ترویج‌گری پاسخی خلاصه است به این سئوال که چرا سوژه (یا هدف) مهم است و چرا مخاطب باید به آن توجه کند. “شهر ما، خانه ما” پیامی است در راستای اهمیت تمییز نگاه داشتن فضای شهری و اینکه شهرمان را همانند خانه مان تمییز نگاه داریم.
مخاطب
مخاطب یک فعالیت ترویج‌گری، گروهی است که این فعالیت قصد دارد در میان آنها واکنش ایجاد کند. «کمپین نجات دریاچه ارومیه» در ابتدا ساکنان این شهر را مخاطب قرار می‌دهد، چون بیشتر از هر گروه دیگری از خشک شدن دریاچه ضرر می‌کنند و انتظار می رود نسبت به آن واکنش نشان دهند.
روایت
پیام‌ها در فعالیت‌های ترویج‌گری همراه با روایت ارائه می‌شوند. روایت، بیان داستانی پیام است تا باورپذیری آنرا برای مخاطب بیشتر کند و رسانه‌ها روی آن مانور دهند. از بهترین نمونه‌های روایت می‌توان به داستان‌هایی که در مورد موسسه محک و نقش آن در کمک به بیماران سرطانی ارائه می‌شود، اشاره کرد.
رسانه
رسانه، منتقل کننده پیام یک فعالیت ترویج‌گری به مخاطب است. به دلیل اهمیت ارزش‌های خبری برای رسانه‌ها، آنها مواردی را بازتاب می‌دهند که برای خواننده یا مخاطب جذاب باشند. به همین دلیل اگر پیام و روایت یک فعالیت ترویج‌گری به اندازه کافی دارای ارزش خبری نباشد، رسانه‌ها چندان کمکی به این فعالیت نخواهند کرد.
ذی‌نفعان
ذی‌نفعان کلیه افرادی هستند که به نوعی بر فعالیت ترویج‌گری تاثیر می گذارند یا از آن تاثیر می پذیرند. مردم عادی، دولت، تیم اجرای ترویج‌گری، سازمان‌های غیردولتی و … همه بخش‌هایی از ذی نفعان هستند. بنابراین در هر فعالیت ترویج‌گری باید ذی نفعان را به درستی شناخت، نقش‌های مثبت و منفی آنان را تحلیل و در راستای اهداف ترویج‌گری از آن استفاده کرد.
چکیده مهمترین نکته‌ها در مورد ادوکسی:
- هدف، پیام، مخاطب، روایت، رسانه و ذی‌نفعان مهمترین عناصر یک فعالیت ترویج‌گری هستند. البته ترویج‌گری عناصر دیگری هم دارد از جمله داوطلبان که برای انتقال پیام ترویج‌گری در سطح توده‌ها فعالیت می‌کنند، استراتژیست‌ها که استراتژی‌ها و تاکتیک‌های لازم برای موفقیت یک فعالیت ترویج‌گری را تعیین می نمایند و تامین کنندگان مالی که هزینه‌های چنین فعالیتی را می پردازند.
- پیام یک فعالیت ترویج‌گری باید هم‌راستا با نیاز مخاطب و در راستای سوژه و هدف باشد. برای اینکه یک پیام باورپذیر گردد، برای آن داستانی ساخته می‌شود که روایت پیام است. این روایت است که رسانه‌ها را به خود جلب می‌کند.
- دست کم گرفتن نقش ذی‌نفعان در فعالیت‌های ترویج‌گری باعث افزایش احتمال مشکلات غیرقابل پیش بینی می‌شود. ذی‌نفعان، افراد یا گروه‌هایی هستند که به هر نحوی از فعالیت ترویج‌گری تاثیر می‌گیرند یا بر آن تاثیر می‌گذارند. به عنوان مثال، دولت همیشه یک ذی‌نفع مهم است. برای فعالیت ترویج‌گری‌تان همیشه نقش دولت یا حاکمیت را – چه به صورت مثبت و چه به صورت منفی – در نظر بگیرید.
- یک فعالیت ترویج‌گری پویا همواره سعی می‌کند نقش مثبت ذی‌نفعان را از طرق مختلف مانند مذاکره یا اطلاع رسانی افزایش دهد و برای نقش‌های منفی آنان که می‌توانند به صورت یک تهدید بالقوه برای فعالیت ترویج‌گری به حساب آیند، برنامه‌های جایگزین و از قبل پیش بینی شده داشته باشد. به این کار «فرایند مدیریت بحران» گفته می‌شود.
