درصحن: اکبر هاشمی رفسنجانی در بیانه ای مردم را برای مقابله با افراطی گری ها و تندروی ها به پای صندوق های رای فراخواند.
هاشمی 81 ساله که این روزها برای اولین بار مستقلا اقدام به انتشار لیست انتخاباتی در مجلس خبرگان کرده است، با اشاره به اینکه شاید این آخرین بار باشد که خود را در معرض رای عمومی مردم قرار خواهد داد، نتیجه رای مردم را میزانی برای سنجش درستی و نادرستی مواضع خود عنوان کرده است.
او تاکید کرده است که اگر رای لازم و قانونی را برای حضور در انتخابات به دست آورم «بر اساس تکالیفی که قانون اساسی به صراحت از نمایندگان این مجلس خواسته، انجام وظیفه نمایم.» پر واضح است که در نظر هاشمی نظارت بر عملکرد رهبری یکی از مهمترین وظایف مجلس خبرگان است که مدت هاست کسی در این مجلس، وقعی به آن ننهاده است.
هاشمی در بخش دیگیری از پیام خود با اشاره به نقش زنان و جوانان تحصیل کرده در جامعه امروز ایران، خوشحالی خود را از گسترش فضای اعتدال در کشور آن هم پس از «از زخم های عمیق از تجاهل و تغافل افراط و تفریط،» بیان کرده و انتخابات هفتم اسنفد را «یکی از فرصت های بسیار گرانقدر برای جلوگیری از نهادینه شدن تندروی های سیاسی و افراط کاری های دینی در جامعه» می داند.
هاشمی با بیان این که «کاش فرصت حضور همه ی صاحبان اندیشه و سلایق در هر دو انتخابات اسفند ماه، به طور کامل فراهم می شد،» یک بار دیگر نارضایتی خود را از رد صلاحیت های نشان داده و از اندیشه های موجود در این انتخابات به عنوان نماینده بخشی از جامعه یاد می کند.
او یک بار دیگر با گریز به پرونده هسته ای «ایجاد باور صلح جویی، قدرت استدلال، منطق و اندیشه ی مردم متمدن ایران» را یکی از دستاورد های مهم انتخابات 92 می نامد و از مردم می خواهد فارغ از اختلاف نظرهای سیاسی در انتخابات پیش رو حاضر شوند.
عدم حضور نام هاشمی در لیست جامعه مدرسین حوزه علمیه قم و اختلافات میان جامعتین بر سر حمایت از او در کنار بند پایانی این بیانیه بیش از پیش روشنگر نوع نگاه انتخابات هاشمی و پیامی است که می خواهد به مخاطبانش برساند. او از مردم می خواهد تا با شرکت در انتخابات به دنیا ثابت کنند «که تندروی ها، اعمال سلیقه های شخصی، تفسیر به رأی ها و افراطی گری ها، مربوط به یک عده ی محدود است.» پیامی که بیش از پیش تداعی کننده حمایت او از کمپین نه به شورای نگهبان و تفسیر های فردی و افراطی گری های آنهاست.
آنچه مسلم است هاشمی تا به اینجا توانسته در انتخابات خبرگان حداقل در شهر تهران دو قطبی «نظارت پذیری رهبر» در مقابل «نظارت ناپذیری رهبر» را رسمیت بخشد. فضایی که حاصل آن انتشار دو لیست اصلی از سوی هاشمی و جامعه مدرسین شده و در یکی روحانی و علوی و هاشمی جایگرفته و در دیگری جنتی و مصباح و یزدی.
