روزنامه قانون- بهمن کشاورز، حقوقدان: در مورد تصميم اخير شوراي نگهبان مبني بر تحقيقات محلي از كانديداي نمايندگي مجلس شوراي اسلامي چند نكته وجود دارد كه به به بيان آنها ميپردازم.
1-بارها گفته شده كه شرايط داوطلبان ورود به نمايندگي بايد به نحوي قابل محاسبه و عيني باشد. براي مثال ميزان تحصيلات، سن، فقدان سابقهكيفري يا پارهاي شرايط خاص كه مستند به گواهيها و اسناد صادره از مراجع ذيصلاح باشد اينگونه است .
2-مواردي كه يا جنبه ذهني دارد يا قابل محاسبه و اندازهگيري نيست، اصولا نبايد ملاك قرار گيرد . براي مثال استفاده از محققان يا ماموراني كه به محل مراجعه و در مورد افراد تحقيق كنند ؛ نميتواند راه كامل و درستي براي رسيدن به مقصود باشد.
3-اظهارات اين گونه محققان و ماموران از چند صورت آتي خارج نيست، اولا شهادت است كه در اين صورت بايد از يك سو عدالت آنان، به عنوان گواه احراز شود. از ديگر سو اين شهادت بايد بهوسيله مرجع قضايي و پس از احراز عدالت شهادت شاهد استماع شود؛ ثانيا گزارش مامور است كه در اين حالت، بايد اين مامور مورد وثوق باشد و نيز گزارش او را مقام صالح قضايي با احراز وثوق، مورد مميزي مجدد قرار دهد .
4-به اين ترتيب اگر از اين تقسيمبندي خارح شويم آنچه باقي ميماند ادعاست كه قطعا نياز به اثبات دارد و اين اثبات با ارائه دليل از جانب مدعي صورت ميگيرد (اظهارات فرد راجع به يك موضوع خاص البته در مقام معارضه يا اقرار است يا شهادت است يا ادعا ).
5-به نظر ميرسد تحقيق در مورد افراد آن هم به تعدادي نظير آنچه در مورد انتخابات مجلس وجود دارد در حد محال دشوار است. از طرفي با توجه به اصل 23 قانون اساسي اين اقدام مصداق تجسس و تفتيش عقايد خواهد بود كه ممنوع است و نميتوان بر آن آثار منفي مرتب كرد.